Outlander, Szkocja i moja powieść

Poza obroną, która czeka mnie w przyszły czwartek, skończyły mi się jakiekolwiek obowiązki uczelniane, a zatem sezon na seriale uważam za rozpoczęty :D Niestety skończyły się również obecne sezony moich ulubionych seriali: Reign (Nastoletnia Maria Stuart) i Once Upon a Time (Dawno, dawno temu - które swoją drogą ostatnio zrobiło się nudnawe, gdy mój faworyt Rumplestiltskin przestał pojawiać się w odcinkach regularnie), zaś Gry o tron pozostał zaledwie jeden jutrzejszy odcinek wieńczący 6. sezon, dlatego dziś odczułam potrzebę znalezienia czegoś równie interesującego. I znalazłam serial Outlander, w którym zakochałam się od pierwszego odcinka. Magia, przygoda i historia to przepis na serial dla mnie, a taki właśnie zapowiada się Outlander. Ale nie tylko to mnie w nim urzekło, lecz także fakt, że tak bardzo przywołuje wspomnienia z czasów, gdy pisałam moją powieść fantasy. Ten klimat...! I historia...! Już oglądając pierwszy odcinek w pewnym momencie zdałam sobie sprawę, że pisząc moją powieść zupełnie nieświadomie czerpałam ze szkockiego folkloru! Oglądając ten serial, momentami czuję się tak, jakbym właśnie oglądała adaptację niektórych moich wątków na ekranie. W tych momentach moja historia ożywa, a z innych czerpię inspirację dla fragmentów powieści, które w swoim czasie sprawiły mi pewien problem - a byłam tak blisko ich rozwiązania, co widzę dopiero teraz! I coś czuję, że być może to w te wakacje moja powieść - której zamysł jest prawie doskonały, lecz realizacja z czasów gimnazjum nie zawsze trafna i na poziomie - wróci na warsztat, a wciąż żywa w mojej pamięci historia przestanie być tylko dopracowanym pomysłem na poziomie idei.